Een marathon lopen? 2 Strevers gingen de uitdaging aan…oorspronkelijk. Maar het enthousiasme van de Strevers werkt nu eenmaal behoorlijk aanstekelijk, en dus vatte een mooi groepje Strevers de trainingen aan, al dan niet met een effectieve deelname in het achterhoofd. De trainingen verliepen heel vlotjes, de inschrijvingen bijgevolg ook. Strevers zijnde, gingen we geen enkele uitdaging uit de weg. Het moet gezegd zijn, zonder dit hechte groepje zouden de voorbereidingen heel wat moeizamer geweest zijn. Nu waren ze vooral dolle pret, nu en dan een beetje afzien, maar vooral het moment waarop intense banden werden gesmeed. Want ja, nu zijn we dé marathongroep, met heel wat inside jokes die ons nog vaak een brede glimlach bezorgen. Een flauwe mop, een plaslegende, een of andere Vlaamse schlager, noem maar op. Maar naast al dat plezier was er ook wel bittere ernst, want we wilden allen wel degelijk ons doel bereiken: de (halve) marathon op een aangename manier uitlopen. En de finish met de glimlach bereiken. 17 oktober, het moment om ons te ‘bewijzen’. Met de nodige kriebels gingen we elk in ‘ons’ vak gaan klaarstaan. Enkele heren ambieerden een mooie tijd van 3u45. De halve marathonlopers kozen het vak van 1u50. Ikzelf en Kim kozen het vak van 4u. Maar nogmaals, die richttijd was bijzaak. En zo vatten we onze (halve) marathon aan, elk op ons eigen gevoel en ritme. We wisten dat er sowieso weinig variatie in het parcours zat. In een notendop, naar Zeebrugge en via een paar polderdorpen terug naar het bruisende Brugge. Een paar lange stukken maakten het ons niet gemakkelijk, het aantal supporters des te meer. De steun van heel wat naasten valt zeker en vast niet te onderschatten. Bij deze, een dikke merci! Zonder jullie was het heel wat minder aangenaam geweest.
En zo kwamen er alsmaar meer kilometers bij op het uurwerk, in de benen, maar kwam ons doel alsmaar dichter. Elk beleefde de (halve) marathon op zijn of haar manier, met de nodige ups en downs.
Servaas, Chris, Peter, Sylvia, Francky en Jan werkten netjes de halve marathon af, en dat allen in een lovenswaardige tijd.
Sneller dan verwacht kwamen ook Stefan, Tom, Gert en ikzelf over de eindmeet. Yes! We did it. Het spreekwoordelijke klopje van de hamer, dat werd ons gelukkig bespaard. Helaas was dit bij Kim wel het geval. Op amper 5 km van de eindmeet was haar lichaam duidelijk té uitgeput, en was verderlopen geen optie. Maar, geef toe, 37 km, dat is toch ook wel een meer dan puike prestatie. En die marathon, daar heeft ze nog meer dan tijd én goesting voor.
En wat die goesting betreft, dat geldt voor ons allen… Want ja hoor, op 16 oktober vindt de marathon in Amsterdam plaats. En raad eens wie hieraan deelneemt? 😉
Halve marathon:
Servaas Gryp (1u24min55sec)
Chris Lievrouw (1u46min24sec)
Peter Deboutte (1u48min39s)
Francky Depoorter (1u49min01sec)
Sylvia Seys (1u49min04sec)
Jan Leenkneght (1u49min04sec)
Marathon:
Stefan Verbrugge (3u30min17sec)
Tom Bruneel (3u34min33sec)
Gert Rousseeuw (3u40min06sec)
Séverine Vanhecke (3u53min13sec)
Kim Deprez (4u40min20sec)
Tekst: Séverine Vanhecke
Reactie plaatsen
Reacties